Analar Mehmetlerini kınalıyor
Allah’a ısmarlıyordu.
Ve gidenler;
Gidenler, bir daha geri dönmüyordu!Toprak ağlıyor, hava ağlıyor
Çanakkale ağlıyordu.
Ve ölüm,
Ölüm, Gelibolu’da kol geziyordu!Düşman yüz binlerle geliyor
Tükenmiyordu.
Ve Boğazdan,
Su değil, kan ve ölüm akıyordu! Anafartalar’dan bir ses yükseliyor
Hedefi gösteriyordu.
Ve Vatan için;
“Taarruzu değil, ÖLMEYİ emrediyorum!”diyordu.Mehmetler ölümlere koşuyor
Gülerek Şahadete eriyordu.
Ve Dünya’ya;
“Çanakkale Geçilmez!” dedirtiyordu! Bir ulus, yeniden diriliyor
Efsaneleşiyordu.
Ve tarih, Türk’ün bu eşsiz zaferini;
“Çanakkale Destanı” diye yazıyordu! ÇANAKKALE GEÇİLMEZ ÇANAKKALE ZAFERİNİN 100. YILI KUTLU OLSUN..